Alrik de Jong Sport 1 okt 2019, 14:21

Leestijd: 3 minuten

‘Valencia – Ajax in 2002 was een avond om nooit te vergeten’

In het meer dan honderd jaar oude Estadio Mestalla speelt Ajax woensdagavond een poulewedstrijd in de Champions League tegen Valencia. Bij de voetballiefhebber brengt dat herinneringen naar boven aan een bizarre novemberavond in 2002. Hoe een 1-1 gelijkspel de boeken inging als memorabele Champions League-klassieker.

Begin deze eeuw behoorde de Valencia tot de absolute top van Europa. Met rasvoetballers als Pablo Aimar en Gaizka Mendieta bereikte de club in 2000 en 2001 de finale van de Champions League, in 2002 en 2004 veroverde Valencia de Spaanse landstitel. Middenin dit glorieuze tijdperk toog het Ajax van Ronald Koeman naar de onneembare vesting Mestalla.

Het talentvolle Ajax van Koeman

Destijds moest je in de Champions League twee poules overleven om de kwartfinale te bereiken. Na de eerste poule met Olympique Lyon, Inter Milan en Rosenborg overleefd te hebben, werden Valencia, Arsenal en AS Roma geloot. Ajax had een team vol jonge toptalenten als Rafael van der Vaart, Andy van der Meyde, Zlatan Ibrahimovic en Nigel de Jong, aangevuld met ervaren spelers als Jari Litmanen en Thomas Galásek. Maar de eerste wedstrijd van de tweede poulefase, uit tegen Valencia, werd de avond van Joey Didulica, de Australische doelman die in die in drieënhalf seizoen niet meer dan twintig wedstrijden keepte voor Ajax.

“Wat een magische avond was dat”, blikt Didulica terug in een interview uit 2009 met Ajax TV. “Toen ik voor de wedstrijd omhoog keek in het indrukwekkende stadion, zag en hoorde ik overal publiek boven me. Dat was intimiderend, ik voelde me niet op mijn gemak in het doel.” Dat bleek al na twee minuten, toen de Noorse spits John Carew een onmisbare kans op open doel kreeg na twijfelachtig ingrijpen van de Ajax-doelman. “Niemand kon geloven dat hij miste.”

Stortbui aan kansen voor Valencia

De misser van Carew bleek de eerste drup van een stortbui aan kansen voor Valencia. Niet vaak is Ajax zo tegen de muur gedrukt als tijdens deze avond, maar Didulica leek na het twijfelachtige begin ineens drie paar armen te hebben. Hij steeg niet alleen boven zichzelf uit, maar boven heel Estadio Mestalla. Tijdens de rust kon hij heel even naar adem happen. “Koeman zei dat we rustig moesten blijven en nog steeds in de wedstrijd zaten.”

Na rust ging de hoosbui voor het doel van Ajax door, maar tot de grote frustratie van heel Valencia steeg Didulica hoger en hoger boven zichzelf uit. “Ik was helemaal in mijn element. Wat er gebeurde weet ik niet, maar ik pakte echt alles wat op goal afkwam.” En toen viel er een dodelijke stilte in Mestalla. In de 88e minuut dook Ibrahimovic als een duveltje uit het doosje op voor het doel van Valencia, omspeelde doelman Santiago Cañizares en scoorde. “Ik liep naar Zlatan toe en kuste hem. We hadden iets gedaan wat niemand in 25 wedstrijden in Mestalla was gelukt, dachten we.”

Wrang

Maar de god van het voetbal is een wrange, zo bleek ook tijdens deze avond in Mestalla. In de 93e minuut vond Miguel Ángel Angulo alsnog het doel van Didulica. “Ik wist niet of ik moest huilen of direct het veld moest aflopen. Zelfs AC Milan zou hier blij zijn geweest met een punt, maar wij liepen als teleurgestelde jochies het veld af. Dat was een goed teken”, besluit Didulica. Uiteindelijk werd Ajax, wederom op een wrange manier, in de kwartfinale uitgeschakeld tegen AC Milan. Jon Dahl Tomasson was in blessuretijd de boosdoener.

Wedstrijd van toen: Valencia – Ajax

In het seizoen 2002-2003 bereikte Ajax de kwartfinale. Tegen AC Milan ging het uiteindelijk ongelukkig ten onder. Op weg naar de kwartfinale had de jonge ploeg goede resultaten behaald, ondermeer in Valencia. Dankzij doelman Joey Didulica nam Ajax ondanks de inmense Spaanse druk een punt mee naar Amsterdam.

⚽️ Check ook: De herscholing van De Ligt voor het weerzien met zijn oude meester Bosz