Michiel Hekkens Human Interest 19 apr 2025, 12:44

Leestijd: 2 minuten

Nederland is ongewild roofdier rijker en uitroeien is ‘onmogelijk’

Nederland kijkt uit naar de komst van de lynx, maar die staat nog steeds te dralen bij de Duitse grens. De wasbeerhond is een stuk assertiever. Dit dier is geruisloos Nederland binnengeslopen en zal hier niet meer weggaan, verwachten experts. Dat het sympathieke beest op een dodenlijst prijkt, verandert daar niets aan.

De wasbeerhond heeft zich definitief in Nederland gevestigd. Dit meldt het Nature Today op basis van een analyse van het aantal waarnemingen. Ondanks dat we door Europese wetgeving verplicht zijn om de wasbeerhond te bestrijden, acht het gerenommeerde natuurplatform het uitroeien van het dier ‘nagenoeg onmogelijk’. Integendeel, men verwacht dat de wasbeerhond zijn aanwezigheid in ons land alleen maar zal uitbreiden.

Wasbeerhond vestigt zich definitief in Nederland

De wasbeerhond is in de kern een sympathiek beest. Hij houdt niet van vechten en is dan ook geen dreiging voor de mens. Het mannetje en vrouwtje vormen een levenslang paartje, waarbij het mannetje zelfs helpt bij de opvoeding van het nageslacht. Sociaal gezien zijn wasbeerhonden dan ook hoogontwikkeld. Ze communiceren door te piepen, janken en grommen. Gemoedstoestanden geven ze aan met hun oren en staart. Qua karakter typeert een Zweedse ecoloog hem in gesprek met BBC als ‘een das aan de kalmeringstabletten’. Sympathiek, ongevaarlijk en relaxed dus. En toch moet hij dood.

Wasbeerhonden vreten alles wat ze tegenkomen. Niet alleen muizen en afval, maar ook bijvoorbeeld de kuikens van zeldzame weidevogels. Daarnaast draagt het roofdier vanalles met zich mee, zoals lintwormen, hondsdolheid en parasieten. Vandaar dat er overal in Europa jacht op hem wordt gemaakt. Zonder veel succes overigens, want de wasbeerhond is een meester in zichzelf verstoppen.

Verwachte toename in populatie van het roofdier

In 2015 werden er in Nederland tien wasbeerhonden gesignaleerd. In 2024 was dit gestegen naar meer dan zeventig waarnemingen. De grootte van de populatie is lastig in te schatten, juist doordat hij zich zo goed schuil kan houden. Wel weten we dat ze zich nagenoeg allemaal in het noorden van het land bevinden. De wasbeerhond houdt van natte gebieden en lijkt zich met name in het Friese merengebied thuis te voelen. Een poging om de Waddeneilanden te annexeren is ook reeds ondernomen. Tot tweemaal toe spoelde er een dode wasbeerhond op het strand aan, beide probeerden waarschijnlijk zwemmend de oversteek te maken.

Een grote verdelgingsoperatie wordt in Nederland vermoedelijk niet op poten gezet. In het moeras vormt de wasbeerhond voor niet veel vogels een bedreiging. Die zijn al aan de vos gewend, waardoor ze hun eieren op hogere plekken leggen (vossen noch wasbeerhonden kunnen goed klimmen). Lokale bestrijding rondom de paaigebieden van de weidevogels ligt daardoor het meest voor de hand. Gelukkig, want ondanks alles gunnen we deze ongewenste exoot eigenlijk wel een plekje in Nederland.